نماز
تعقیبات نمازتعقیبات نماز عشاء
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خداوند بخشنده مهربان
اَللَّهُمَّ إِنَّهُ لَيْسَ لِي عِلْمٌ بِمَوْضِعِ رِزْقِي
اللّهم إنه ليس لي علم بموضع رزقي
اى خدا من از جایگاه روزى خودم آگه نیستم
وَ إِنَّمَا أَطْلُبُهُ بِخَطَرَاتٍ تَخْطُرُ عَلَى قَلْبِي
و إنما أطلبه بخطرات تخطر على قلبي
تنها رزق خود را به خیالى که بر دلم وارد مى شود مى طلبم
فَأَجُولُ فِي طَلَبِهِ اَلْبُلْدَانَ
فأجول في طلبه البلدان
و در دور شهر‌ها در طلب روزى مى روم
فَأَنَا فِيمَا أَنَا طَالِبٌ كَالْحَيْرَانِ
لاَ أَدْرِي أَ فِي سَهْلٍ هُوَ أَمْ فِي جَبَلٍ
فأنا فيما أنا طالب كالحيران
لا أدري أ في سهل هو أم في جبل
پس من در آنچه طالب او هستم مانند شخص متحیرم که نمى دانم روزیم در صحراست یا در کوه
أَمْ فِي أَرْضٍ أَمْ فِي سَمَاءٍ أَمْ فِي بَرٍّ أَمْ فِي بَحْرٍ
أم في أرض أم في سماء أم في بر أم في بحر
یا در زمین یا در آسمان است یا در خشکى است یا در دریا
وَ عَلَى يَدَيْ مَنْ وَ مِنْ قِبَلِ مَنْ
و على يدي من و من قبل من
و به دست کیست و پیش کیست
وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّ عِلْمَهُ عِنْدَكَ وَ أَسْبَابَهُ بِيَدِكَ
و قد علمت أن علمه عندك و أسبابه بيدك
و مى دانم که علم آن نزد توست و اسباب روزى من هر چه هست به دست توست
وَ أَنْتَ اَلَّذِي تَقْسِمُهُ بِلُطْفِكَ وَ تُسَبِّبُهُ بِرَحْمَتِكَ
و أنت الذي تقسمه بلطفك و تسببه برحمتك
و تو به لطف و کرم قسمت مى کنى و سبب آن رزق را به مهربانى خود بر می‌انگیزى
اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
اللّهم فصل على محمد و آله
خدایا پس درود فرست بر محمد و آل او
وَ اِجْعَلْ يَا رَبِّ رِزْقَكَ لِي وَاسِعاً
و اجعل يا رب رزقك لي واسعا
و رزقى که به من عطا مى کنى وسیع فرما
وَ مَطْلَبَهُ سَهْلاً وَ مَأْخَذَهُ قَرِيباً
و مطلبه سهلا و مأخذه قريبا
و راه طلب آن را آسان گردان و از مأخذ نزدیکى مقرر ساز
وَ لاَ تُعَنِّنِي بِطَلَبِ مَا لَمْ تُقَدِّرْ لِي فِيهِ رِزْقاً
و لا تعنني بطلب ما لم تقدر لي فيه رزقا
و مرا در طلب چیزى که بر من روزى مقدر نفرموده اى به مشقت مینداز
فَإِنَّكَ غَنِيٌّ عَنْ عَذَابِي [عَنَائِي] وَ أَنَا فَقِيرٌ إِلَى رَحْمَتِكَ
فإنك غني عن عذابي [عنائي] و أنا فقير إلى رحمتك
که تو از رنج و عذاب من بى نیازى و من محتاج به رحمت نامنتهاى توام
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
فصل على محمد و آله
پس درود فرست بر محمد و آل او
وَ جُدْ عَلَى عَبْدِكَ بِفَضْلِكَ
إِنَّكَ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ
و جد على عبدك بفضلك
إنك ذو فضل عظيم
و بخشش فرما بر بنده خود به فضل و رحمت خویش که فضل و کرم تو بسیار عظیم است.
مؤلف گويد كه اين دعا از ادعيۀ طلب رزق است
و مستحب است نيز در تعقيب عشا هفت مرتبه سوره إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ بخواند
و آنكه در نماز وتيره و آن دو ركعت نافله نشسته است بعد از نماز عشا صد آيه از قرآن بخوانند
و مستحب است عوض صد آيه سوره إذا وقعت الواقعة در يك ركعت و سوره قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ در ركعت ديگر بخوانند
اینجا 
