زیارات معصومین(ع)زیارت امام زمان، حضرت مهدی (عج) بعد از نماز صبح
زیارتی است که هر روز پس از نماز صبح مولای ما صاحب‌الزمان به آن زیارت می‌شود و آن زیارت چنین است:
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خداوند بخشنده مهربان
اللّٰهُمَّ بَلِّغْ مَوْلايَ صاحِبَ الزَّمانِ صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْهِ عَنْ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِناتِ،
اللّهم بلغ مولاي صاحب الزمان صلوات اللّه عليه عن جميع المؤمنين والمؤمنات،
خدایا برسان به مولایم صاحب‌الزمان (درود خدا بر او) از سوی همه مردان و زنان مؤمن
فِي مَشارِقِ الْأَرْضِ وَمَغارِبِها، وَبَرِّها وَبَحْرِها، وَسَهْلِها وَجَبَلِها، حَيِّهِمْ وَمَيِّتِهِمْ،
في مشارق الأرض ومغاربها، وبرها وبحرها، وسهلها وجبلها، حيهم وميتهم،
در مشرق‌ها و مغرب‌های زمین و خشکی‌ها و دریاهایش و همواری‌ها و کوه‌هایش، زنده و مرده آنان
وَعَنْ والِدَيَّ وَوُلَْدِي وَعَنِّي مِنَ الصَّلَواتِ وَالتَّحِيَّاتِ زِنَةَ عَرْشِ اللّٰهِ وَمِدادَ كَلِماتِهِ،
وعن والدي وولدي وعني من الصلوات والتحيات زنة عرش اللّه ومداد كلماته،
و همچنین از طرف پدر و مادرم و فرزندانم و خودم، درودها و تحیت‌هایی به وزن عرش خدا و امتداد کلماتش
وَمُنْتَهىٰ رِضاهُ، وَعَدَدَ مَا أَحْصاهُ كِتابُهُ، وَأَحاطَ بِهِ عِلْمُهُ .
ومنتهى رضاه، وعدد ما أحصاه كتابه، وأحاط به علمه .
و نهایت خشنودی‌اش و شمار آنچه کتابش برشمرده و دانشش به آن احاطه یافته است.
اللّٰهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي هٰذَا الْيَوْمِ وَفِي كُلِّ يَوْمٍ عَهْداً وَعَقْداً وَبَيْعَةً فِي رَقَبَتِي؛
اللّهم إني أجدد له في هذا اليوم وفي كل يوم عهدا وعقدا وبيعة في رقبتي؛
خدایا در این روز و در هر روز برای آن حضرت، عهد و پیمان و بیعت، بر عهده‌ام تجدید می‌کنم؛
اللّٰهُمَّ كَمَا شَرَّفْتَنِي بِهٰذَا التَّشْرِيفِ، وَفَضَّلْتَنِي بِهٰذِهِ الْفَضِيلَةِ، وَخَصَصْتَنِي بِهٰذِهِ النِّعْمَةِ،
اللّهم كما شرفتني بهذا التشريف، وفضلتني بهذه الفضيلة، وخصصتني بهذه النعمة،
خدایا همچنان که مرا به این شرافت مفتخر کردی و به این فضیلت برتری‌ام دادی و به این نعمت ویژه‌ام فرمودی،
فَصَلِّ عَلَىٰ مَوْلايَ وَسَيِّدِي صاحِبِ الزَّمانِ،
فصل على مولاي وسيدي صاحب الزمان،
پس درود فرست بر مولا و سرورم صاحب‌الزمان
وَاجْعَلْنِي مِنْ أَنْصارِهِ وَأَشْياعِهِ وَالذَّابِّينَ عَنْهُ، وَاجْعَلْنِي مِنَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ
واجعلني من أنصاره وأشياعه والذابين عنه، واجعلني من المستشهدين بين يديه
و مرا قرار ده از یاران و پیروان و دفاع‌کنندگان از آن حضرت و از کشته‌شدگان پیش رویش،
طائِعاً غَيْرَ مُكْرَهٍ فِي الصَّفِّ الَّذِي نَعَتَّ أَهْلَهُ فِي كِتابِكَ فَقُلْتَ:
طائعا غير مكره في الصف الذي نعت أهله في كتابك فقلت:
از روی میل و رغبت، نه ناراحتی و اکراه، در صفی که اهل آن را در قرآنت وصف نموده، فرموده‌ای:
﴿صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيٰانٌ مَرْصُوصٌ﴾
﴿صفا كأنهم بنيان مرصوص﴾
«آن‌گونه که گویی بنایی پولادین و نفوذناپذیرند».
عَلَىٰ طاعَتِكَ وَطاعَةِ رَسُولِكَ وَآلِهِ عَلَيهِمُ السَّلامُ .
على طاعتك وطاعة رسولك وآله عليهم السلام .
این عمل را از من بر پایه اطاعتت و اطاعت رسولت و خاندانش (درود بر ایشان) قرار ده.
اللّٰهُمَّ هٰذِهِ بَيْعَةٌ لَهُ فِي عُنُقِي إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ.
اللّهم هذه بيعة له في عنقي إلى يوم القيامة.
خدایا این بیعتی است بر او، بر عهده من تا روز قیامت.
نویسنده گوید: علاّمه مجلسی در کتاب «بحارالانوار» فرموده است: من در بعضی از کتاب‌های قدیمی دیده‌ام که پس از این زیارت، دست راست را به دست چپ بگذارد، مانند قراردادن در بیعت؛
و نیز بدان که ما در اعمال سرداب مقدّس،«چهار زیارت» نقل کردیم و این زیارت، پنجمین زیارت کتاب ما محسوب می‌گردد و در باب اول، در ذکر زیارات حجج طاهره در ایام هفته، زیارتی برای آن حضرت نقل کردیم که در «روزهای جمعه» به آن زیارت می‌شود.
اینجا 
